Eén van de podcast die ik op mijn dagelijkse reis naar- en van mijn werk afluister, is een podcast ‘Exchanges at Goldman Sachs’. Hierin delen medewerkers van Goldman Sachs hun visie over diverse onderwerpen, variërend van macro-economie tot financiële markten, van sectornieuws tot wetenschappelijke ontwikkelingen. Niet elke aflevering is even boeiend of relevant voor mij, maar de aflevering van een maand geleden (‘The big deal about big data’), vond ik toch wel weer erg boeiend. Hierbij werd het begrip Big Data aan de hand van voorbeelden uitgelegd, waarbij ook werd ingegaan op hoe ze er bij Goldman Sachs zelf mee opgingen. Het voorbeeld wat me daarbij opviel was dat ze tegenwoordig alle kwartaalverslagen, analistenrapporten en de verslagen van de telefonische conferenties die plaatsvinden door de computer laten analyseren. Hierbij wordt niet alleen geanalyseerd op gebruikte woorden – om zich in te dekken gebruiken analisten en CEO’s andere formuleringen op het moment dat ze voorzichtiger worden -, maar wordt bijvoorbeeld ook gefilterd op de vragen die analisten tijdens conference calls stellen. Niet zo zeer het antwoord is daarbij van belang, als wel de vraag: op die manier kan je -zonder zelf al te veel kennis van zaken te hebben- heel snel zien wat de belangrijkste issues zijn.
Nou ben ik in het verleden ook aandelenanalist geweest en wat ze bij Goldman door de computer laten doen, deden we toen uiteraard ook al. Goed luisteren naar de andere analisten, wellicht zien zij een ontwikkeling die je gemist had. Niets nieuws onder de zon. De kracht zit hem hierbij echter in de kwantiteit: je kijkt niet naar de twintig, dertig aandelen die één analist in zijn eentje kan volgen, nee, je stopt gewoon de informatie van alle beursgenoteerde bedrijven in de wereld in de database. Zo leg je ook nog eens kruisverbanden die de individuele analist waarschijnlijk over het hoofd heeft gezien. Mooi idee.
Eigen analyse…
Nou heb ik de algoritmes van Goldman Sachs helaas niet tot mijn beschikking en ook de supercomputer ontbreekt, maar dat mocht de pret niet drukken. Hoe cool zou het zijn als ik door analyse van de tekst van de laatste persconferentie van Draghi kon concluderen dat de ECB met een belangrijke beleidswijziging zou komen? Ik geef gelijk toe dat de term Big Data niet helemaal van toepassing lijkt als we naar de 6329 woorden kijken die er tijdens de persconferentie gesproken werden, maar toch: je moet ergens beginnen.
De uitkomst van mijn analyse? Ik had er meer van verwacht. Nadat ik de computer een uurtje had laten draaien, kwam er slechts één boodschap helder naar voren:: mensen, laat me met rust, ik wil op vakantie. Dat krijg je als je Big Data de meest slaapverwekkende persconferentie ooit laat analyseren.
(origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 1 augustus 2016)
Filed under: column, Financieele Dagblad
