Terug van weggeweest: zorgen over oplopende kapitaalmarktrentes. Zo kopte de Financial Times: US Treasury yields hit 16-year high on fears over interest rate outlook, meldde The New York Times vorige week nog dat Interest Rate Jitters Sink the Heavyweights of Tech, terwijl het FD zijn altijd lezenswaardige beursblog dinsdag opende met de kop Amerikaanse rente stijgt verder.
Een koude douche voor degene die hoopte dat het Amerikaanse inflatieprobleem nu wel onder controle is en dat de obligatiemarkt weer een brave en inmiddels ook weer een rendabele beleggingsoptie is. Niets van dat al. Beleggers in de Britse obligatiemarkt incasseerden sinds begin augustus een verlies van 3%, waardoor het jaarrendement nu alweer op -6,7% is beland.
Zo alarmerend als dit allemaal klinkt, de realiteit is een stuk genuanceerder. Ja, de Amerikaanse kapitaalmarktrente staat op het hoogste niveau in zestien jaar, maar van een enorme sell-off is absoluut geen sprake. Zo steeg die kapitaalmarktrente de afgelopen week met 12 basispunten (+0,12 procentpunt), terwijl de stijging sinds het begin van deze maand op 31 basispunten staat. Omhoog ja, paniek nee. De Duitse kapitaalmarktrente steeg de afgelopen week met slechts 3 basispunten, waarmee de rentestijging sinds het begin van deze maand 14 basispunten is. Het woord correctie zou ik hier niet eens in de mond durven nemen.
Uiteraard is die rente overigens wel gestegen
Dat doet uiteraard niets af aan het feit dat de trend in de kapitaalmarkt nog steeds opwaarts is. Aan verklaringen daarvoor geen gebrek. Zo waren de Amerikaanse macrocijfers de afgelopen week veel beter dan verwacht, waarmee de kans op een snelle draai in het rentebeleid van de Federal Reserve kleiner is geworden. Dan is er nog de verlaging van de Amerikaanse kredietwaardigheid van Fitch en heeft de Amerikaanse Treasury te kennen gegeven weer meer te moeten lenen.
Bovendien ligt de huidige Amerikaanse kapitaalmarktrente (4,34%) nog steeds onder het meest recente cijfer van de kerninflatie (4,7%). Met andere woorden: krijg je wel genoeg compensatie voor het inflatierisico dat je neemt als je op deze niveaus obligaties koopt? Ook de wijziging in het monetaire beleid van de Bank of Japan en het verkoopgedrag van centrale banken van opkomende landen worden nog als potentiële oorzaken genoemd.
Onder beleggingsstrategen lijkt er momenteel een strijd te worden gevoerd om de enige juiste factor voor de genoemde rentestijging te kunnen aanwijzen. Waarom is mij eigenlijk niet duidelijk; de optelsom van factoren is volgens mij een prima verklaring. Mocht je echter toch een simpele verklaring voor de recente ontwikkelingen in de obligatiemarkt zoeken, dan vermoed ik dat enorme begrotingstekorten en oplopende schulden weleens een goed startpunt zijn. Dat de Duitse kapitaalmarktrente in de huidige ‘correctie’ achterblijft bij hogetekortlanden als de VS en het VK is vast geen toeval.
(Origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 23 augustus 2023)