Ik heb een stilzwijgende afspraak met mijn vriendin dat we ons nooit al te kritisch uitlaten over elkaars familie. Uiteraard mag zíj zeggen dat haar familie gek is en ik mag dat in dat geval ook bevestigen, maar het is not done dat ik het voortouw neem of al te enthousiast haar standpunt beaam. Andersom net zo. Bevalt prima, al achtentwintig jaar lang. Overigens zijn onze families nauwelijks gekker dan de rest van de Nederlandse bevolking, dus zo vaak hebben we die ‘mijn-familie-is-gek’ conversaties nu ook weer niet. Wat zeg ik? Háár familie is uiteraard helemaal niet gek…
Dat dus. Dat je best kritiek op je eigen bloedgroep mag hebben, maar dat het niet geaccepteerd wordt als iemand daarbuiten dat doet – dat gevoel krijg ik altijd als ik een column of een analyse over de obligatiemarkt heb geschreven en ik vervolgens een obligatiebelegger tegen het lijf loop. Dat ik de ongeschreven wet overtreden heb en dat ik me tot mijn eigen familie had moeten beperken. Zelf heb ik het gevoel dat ik als multi-assetbelegger wel degelijk een onderdeel van de obligatiefamilie vorm, maar nee: achterneven vallen buiten de harde kern.
Jouw familie is niet gek
Om dit soort gevoeligheden te voorkomen, houd ik me deze week eens keurig aan het ‘nee-hoor-jóuw-familie-is-niet-gek’ protocol voor achterneven. Mij zul je hier niet horen zeggen dat de obligatiemarkt doorgeslagen is en dat er op middellange termijn geen droog brood te verdienen valt in staatsobligaties. Waarom zou ik, als niemand minder dan Bill Gross dat veel beter kan? Bill Gross, die al 45 jaar lang zijn brood verdient als obligatiebelegger, de medeoprichter van de grootse obligatiebelegger van de wereld (Pimco), door de New York Times uitgeroepen tot Amerika’s meest prominente obligatiebelegger. Als dat geen lid is van de familie, dan weet ik niet wie dat wel is.
Gross heeft gedurende de afgelopen maanden een aantal zeer lezenswaardige Investment Outlooks geschreven, waarbij hij zich kritisch opstelt ten aanzien van de toekomstige rendementen voor de obligatiemarkt. Zo stelde hij twee maanden geleden dat, hoewel het mogelijk is om als actieve belegger nog steeds een positief rendement te maken in een obligatiemarkt met negatieve rentes, het voor de markt als geheel uiteraard niet mogelijk is. Een vijfjaars obligatie met een rente van -0,3% levert voor de markt als geheel over vijf jaar een rendement van -je gelooft het niet- -0,3% op. Zelfs in de VS, met kapitaalmarktrente van 1,85%, rekent Gross voor dat je rendement de komende tien jaar ergens tussen de 1,5% en 2,9% zal uitkomen, ver, ver verwijderd van de 7,5% die je de afgelopen veertig jaar gemiddeld verdiende. In Duitsland ligt die rente overigens inmiddels op 0,003%: go figure.
Hij zegt het, ik bevestig slechts. Met gepast enthousiasme, uiteraard.
(origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 13 juni 2016)
Filed under: column, Financieele Dagblad
