Groot was het chagrijn toen we in 2002 voor het eerst op 30 april – dat was toen nog Koninginnedag – moesten aantreden. We, dat waren de medewerkers van Bank Oyens & van Eeghen. Het chagrijn kwam voort uit het feit dat onze feestdag zomaar werd ingepikt. Euronext vond al die lokale vrije dagen toch wat onhandig – een quartorze julliet hier, een Koninginnedag daar – en had in al zijn wijsheid besloten dat dat maar eens afgelopen moest zijn. Vanaf dat jaar bleef de beurs gewoon open.
Dus daar zaten we, hartje Amsterdam, aan het Singel, waar vanaf een uur of tien ’s ochtends de stroom van kleine bootjes met grote gettoblasters goed op gang kwam. Aan naleving van de geluidsoverlastregels deed men in Amsterdam niet en door het boink-boink-boink van de housebassen was er geen normaal telefoongesprek te voeren. Niet dat er überhaupt veel gebeld werd, want al onze Nederlandse klanten hadden uiteraard wel vrij genomen, terwijl al onze buitenlandse klanten voldoende respect hadden om ons vooral niet op deze feestdag te bellen om orders door te geven. Er viel niet te werken, maar weg mochten we uiteraard niet. Het was het begin van een nieuwe troosteloze traditie.
In de VS hebben ze negen feestdagen!
Waar komt die doorgedraaide dienstplicht toch vandaan? In de VS kennen ze maar liefst negen nationale feestdagen waarop de beurs niet opengaat. Sterker nog, daar verschuiven ze de vrije dag braaf naar de maandag, mocht een vierde juli per ongeluk eens in het weekend vallen. Als het meest kapitalistische land ter wereld er geen probleem van maakt dat er eens een dagje niet gehandeld wordt, wie heeft dan bij Euronext besloten dat dat wel een ramp is? Euronext (Amsterdam) sluit dit jaar slechts drie dagen zijn deuren door een feestdag.
Nou gaat het me hier niet om de beurs, het is een breder probleem. Hoeveel Nederlanders gaan er deze Koningsdag aan het werk ‘omdat we dat nou eenmaal zo gewend zijn’? Hoeveel mensen zitten een groot deel van de dag met hun duimen te draaien, maar hadden eigenlijk het allerliefst op een klein bootje met een grote gettoblaster gezeten? Waarom is er eigenlijk een krant op Koningsdag, bijvoorbeeld? Omdat er nieuws is? Dat is er op zondag ook altijd en toch krijg ik dan nooit een krant. Hoeveel mensen lezen die dag deze column eigenlijk? Parels voor de zwijnen!
Nou heb ik niet de illusie dat ik met deze column voor elkaar ga krijgen dat de status van nationale feestdagen in ere hersteld wordt. Wel kan ik mijn eigen, stille protest organiseren. Ik weiger voortaan gewoon om feestdagcolumns te schrijven! Bij elke volgende feestdag bied ik gewoon bovenstaande column aan voor herplaatsing. Net zolang totdat iedereen hem ten minste één keer gelezen heeft.
(Origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 27 april 2022)