Tien jaar (en een paar dagen) geleden was het de dag dat financiële markten de bodem van de crisis markeerden. Op 9 Maart 2009 was de wereldeconomie redelijk aan gort, de werkloosheid liep nog sterk op – ook ik zat werkloos thuis – en winstwaarschuwingen waren de norm. Desondanks veerde de aandelenmarkt op en markeerde daarmee het begin van een decennium waarin beleggers de wind vol in de rug kregen.
Wie in brede, goed gespreide markten belegde, kon vrijwel niet misschieten. Vanaf die bewuste dag leverde de MSCI wereldindex in de afgelopen tien jaar een totaal rendement van 14,6% jaarlijks op (bijna een verviervoudiging van de inleg!). Beleggen in een wereldwijd mandje van bedrijfsobligaties met een lage kredietwaardigheid (high yield) had geresulteerd in een totaal rendement van 11,8% op jaarbasis (verdrievoudiging).
Zelfs in de slechtst renderende obligatiemarkt, die van de VS, was er over deze periode in lokale valuta nog een aardig rendement van 2,4% per jaar. Overigens zijn die rendementen niet los te zien van de verliezen in de twee jaar voor maart 2009, van gratis geld kun je wat dat betreft moeilijk spreken.
Interessant is te kijken waar de beste rendementen werden behaald. Kijken we naar de deelsegmenten van de internationale obligatiemarkten dan valt op dat risicovolle beleggingscategorieën per saldo een hoger rendement hebben opgeleverd. High yield en obligaties in opkomende markten het hoogst, Duitse en Amerikaanse staatsobligaties zijn de hekkensluiters.
Amerika de duidelijke winnaar
Kijken we echter naar de regionale aandelenmarkten, dan krijg je juist iets anders te zien. Voor de MSCI total return indices in lokale valuta’s staat het stabiele Amerika (17,4%) aan de top (vervijfvoudiging van de inleg!), terwijl de meer volatiele markten als opkomende markten (11,6%) en Japan (10,3%) onderaan staan. Europa (exclusief VK) staat op 12,0%.
Vreemd: meer risico, lager rendement. Dat is toch niet zoals het hoort? Ik zou eigenlijk niet weten waarom niet. Je mag op voorhand best verwachten dat je over een lange periode gecompenseerd wordt voor het risico dat je loopt, een garantie is dat echter niet. Het uiteindelijke rendement in aandelenmarkten hangt op de lange termijn met name af van de onderliggende winstgroei van het bedrijfsleven, niet van de volatiliteit van de economie of de aandelenmarkt.
Kijk ik wederom naar de data van de MSCI, dan staat de winst per aandeel voor de Amerikaanse markt momenteel 67% boven het hoogste niveau dat we vlak voor de crisis van 2008 bereikten, waar de rest van de wereld tegen een winstdaling van ongeveer 25% aankijkt. Al met al niet zo heel erg vreemd dat het rendement in de Amerikaanse aandelenmarkt zoveel hoger lag dan elders.
(origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 13 maart 2019)