Twee weken geleden schreef ik hier dat de Britse obligatiemarkt dit jaar met gemak de slechtst presterende obligatiemarkt ter wereld is. Op dat moment keek wie in maart 2020 in de Bloomberg Sterling Gilt-index was gestapt tegen een verlies van 27% aan, zo viel te lezen. In een poging om toch positief te eindigen, besloot ik mijn column met de woorden: ‘Gelukkig is er altijd één lichtpuntje: veel van het slechte nieuws is inmiddels al ingeprijsd.’
Pijnlijk. Sinds de publicatie van die column is de Britse tienjaarsrente met een volle procentpunt verder opgelopen en kijkt die ongelukkige belegger uit maart 2020 inmiddels tegen een verlies van 34% aan.
De oorzaak van deze nieuwe sell-off is uiteraard makkelijk te vinden: de fantastische — of fantasierijke? — belastingplannen van de kersverse Britse regering. Die maakte eind vorige week de grootste belastingverlaging van de afgelopen vijftig jaar bekend, wat tot een flinke stijging van overheidsschuld gaat leiden.
De markt maakt zich echter niet alleen zorgen om dat groeiende aanbod van obligaties, maar ook om het risico dat deze plannen tot een nieuwe inflatie-impuls zullen leiden. De markt prijst inmiddels een beleidsrente van bijna 6% voor het einde van 2023 in, wat de kapitaalmarktrente eveneens niet onberoerd heeft gelaten.
So much for rsiscovrije assets…
Het blijft opmerkelijk: je belegt in een ‘risicovrije’ asset en na iets meer dan twee jaar is ruim een derde van je inleg verdampt. Uiteraard kun je stellen dat het een tijdelijk verlies is — de koers van een obligatie loopt over het algemeen weer af op de uitgiftekoers. Maar toch, mocht je onverhoopt nu een deel van dat geld nodig hebben — door scheiding, ziekte of andere omstandigheden — is dit wel degelijk het verlies dat je dan realiseert.
Nog zoiets vreemds: doordat obligatiemarkten dit jaar zo sterk onder druk staan, en in sommige gevallen zelfs slechtere rendementen opleveren dan aandelen, zie je dat veel defensieve multi-assetbeleggingsfondsen het slechter doen dan de meer offensieve varianten. Beleg je veiliger, krijg je toch meer verlies. Ook pijnlijk.
Gegeven het bloedbad in de diverse obligatiemarkten zou je het niet verwachten, maar toch zijn er obligatiebeleggers die dit jaar een (licht) positief rendement hebben weten te behalen. En niet eens in een obscuur klein marktje, nee, doodgewoon in de grootste obligatiemarkt van de wereld. Wie als Europese belegger in de benchmark Bloomberg US Treasury index had belegd en daar het wisselkoersrisico voor lief had genomen, had dit jaar een rendement van … +0,4% behaald! Volledig te danken aan de 17% waardestijging van de dollar overigens, niet vanwege het positieve rendement in de obligatiemarkt zelf.
Een lichtpuntje? Mmm. Ik weet niet of ik die term nog een keer van stal durf te halen …
(Origineel gepubliceerd in het FD van 28 september 2022)