Het is alweer april, wat betekent dat we het eerste kwartaal achter ons hebben liggen. Saai was het op de financiële markten in elk geval niet. De zwakke euro, de lage Europese kapitaalmarktrente, de onwaarschijnlijke opmars van de Chinese aandelenmarkt; er is voldoende om over te schrijven. Als je mij echter vraagt wat het afgelopen kwartaal de meest opmerkelijke ontwikkeling is geweest, kom ik toch uit op de aandelenmarkt. Vooral hoe zwak aandelen het in het eerste kwartaal gedaan hebben.
Zwak? Staat de AEX dit jaar niet al 16% in de plus, dan? Dat de Nederlandse aandelenmarkt daarbij twee procent is achtergebleven ten opzichte van de bredere Europese beurs kun je toch moeilijk zwak noemen? Gemeten in euro´s is de Nasdaq dit jaar al 17% in waarde gestegen en staat de Nikkei zelfs 23% hoger; wat zeurt die man? Het is de beste start van het beursjaar sinds 1998!
Klopt allemaal. Of althans, het klopt allemaal als je het vanuit het perspectief van een Europese belegger bekijkt. Het beeld verandert echter als je de bril van een Amerikaanse belegger opzet. Dan zie je dat de Amerikaanse aandelenmarkten slechts één procent gestegen zijn. Van de sterke opmars van Europese aandelen heb je wellicht iets geprofiteerd, maar het wisselkoerseffect heeft die winst behoorlijk geërodeerd: gemeten in dollars staat de AEX momenteel bijvoorbeeld slechts 3% hoger.
Opmerkelijk verschil
Dat de Nederlandse beurs met 16% stijgt, terwijl de S&P500 met moeite boven de 1% uitkomt, dat zie je niet vaak. Sterker nog, als ik terugkijk naar de data vanaf 1983 is er in het eerste kwartaal nog nooit eerder een dergelijk gat geslagen in het nadeel van de Amerikaanse beurs. Geen rook zonder vuur, dus wat is hier aan de hand?
Een belangrijke reden voor het achterblijven van de Amerikaanse beurs is de sterke neerwaartse aanpassing van de winstverwachtingen voor 2015. Lag de verwachte winstgroei per aandeel voor het jaar 2015 een half jaar geleden nog op 12%, inmiddels gaat de consensus nog maar uit van een winstgroei per aandeel van slechts 2%. Als we voor de inkoop van eigen aandelen corrigeren, komt de winstgroei daarmee gevaarlijk dicht bij nul procent uit. Balanceert de Amerikaanse economie op de rand van een recessie?
Niet echt. Deels hangt de verlaging samen met de sterke dollar, maar verreweg de grootste aanpassing is het gevolg van de neerwaartse winstverwachtingen voor de energiesector. De Amerikaanse economie wordt geconfronteerd met de keerzijde van haar eigen succes op het gebied van schaliegas: de goedkope olieprijs zorgt op korte termijn voor druk op de winstgevendheid van deze strategisch belangrijke sector. Dat deze onzekerheid tot koersdruk leidt, vind ik niet vreemd. Bedreigend vind ik het echter ook niet, want op de middellange termijn zal het positieve koopkrachteffect – juist in de Amerikaanse economie – overheersen.
(Origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 1 april 2015)
Filed under: column, Financieele Dagblad
