Als ik Google Trends erop nasla, gaat mei 2021 waarschijnlijk de boeken in als de maand waarin de zoekterm ‘inflation’ in de VS een nieuwe alltime high neerzette. De zoekhistorie begint uiteraard pas in 2004, dus de geldontwaarding van de jaren zeventig en tachtig vallen weliswaar buiten deze beschouwing, maar toch. Zelfs in 2008, toen de inflatie in de VS tijdelijk boven de 5% uitkwam, was de interesse voor het onderwerp onder de Amerikaanse googlers minder groot dan nu.
De directe aanleiding voor de huidige googlepiek is uiteraard het nieuws van vorige week dat de inflatie onverwacht naar 4,2% was opgelopen, terwijl de kerninflatie op 3,0% uitkwam, het hoogste niveau in meer dan 25 jaar. De consensus ging uit van respectievelijk 3,6% en 2,3%, dus de term onverwacht is hierbij zeker van toepassing.
Dat de consensus er zo sterk naast zit, kan ik op zich wel begrijpen. We hebben hier niet te maken met een herkenbaar en daarmee tot zekere hoogte voorspelbaar conjunctureel verloop, maar we kijken naar een nog nooit eerder vertoonde stop-startbeweging van de economie, die van bovenaf is opgelegd. De herstart van de economie vindt plaats terwijl er in de VS nog volop beleid gevoerd wordt om de economie te ondersteunen, dus dat dat tot vreemde uitschieters leidt: soit.
Maar hadden we niet….?
Maar hadden we niet allemaal van die nieuwe, kekke realtime economische indicatoren die economen in de vaart der volkeren zouden opstuwen? Alle prijsinformatie, van producten tot hotelboekingen, van restaurantprijzen tot vliegtickets, kun je tegenwoordig online vinden, dus hoe is het dan nog steeds mogelijk dat de gerealiseerde maand-op-maand inflatie (0,9%) bijna het dubbele is ten opzichte van de hoogste schatting van de consensus (0,5%)? Wellicht denk ik er te simpel over, maar tenzij er een redelijke verklaring is, lijkt me dat dat gedweep met real-time economische indicatoren aan een herziening toe is.
Belangrijker dan het mis schatten van een maandcijfer is uiteraard de vraag in hoeverre de piek die we zien tijdelijk is, of dat er meer aan de hand is. Naar aanleiding van het inflatiecijfer heb ik inmiddels de nodige commentaren gelezen van analisten die vinden dat de Federal Reserve nu versneld het opkoopprogramma in de obligatiemarkt moet beëindigen, terwijl sommigen al over een eerste renteverhoging beginnen te reppen.
Zo alarmerend als die berichten, zo weinig weerslag zie ik daar tot nu toe van terug bij de consensusverwachtingen. Zo voorspellen de economen de komende kwartalen een gestage daling van de Amerikaanse inflatie terug naar een niveau van 2,2% in 2022 en 2023. Als dat uitkomt is dat paniekerige gedoe rond de Fed totaal misplaatst, want dat zou keurig in lijn zijn met de hernieuwde inflatiedoelstelling.
(Origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 19 mei 2021)