What you see, is what you get. Donald Trump blijkt als president als twee druppels water te lijken op de Donald Trump die we tijdens de verkiezingscampagne hebben gezien. De schok! The Donald blijkt nog steeds bereid feiten als onwaarheden weg te zetten, legt milieuwetenschappers aan banden en verknalt de relatie met haar zuiderbuur via twitter. Zolang je het ziet als een reality show is het allemaal prachtig vermaak, maar als je bedenkt dat dit geen alternatieve werkelijkheid is, is het op zijn zachtst gezegd zorgwekkend. Ik bouw een schutting rond mijn tuin en stuur de rekening naar mijn buren. Maar echt. Dat de VS vervolgens overweegt de rekening in de vorm van importtarieven te presenteren geeft aan dat Trump niet alleen bereid is om NAFTA op te offeren voor zijn onzinnige eis, maar dat zelfs het WTO niet heilig is. Wie denkt dat de wereld gebaat is bij het opbreken van dergelijke structuren en dat de terugkeer naar bilaterale handelsverdragen wenselijk is, mist een noodzakelijke dosis historisch perspectief.
Is er een betere optie te bedenken?
Is er een oplossing die minder destructief is? Tot op zekere hoogte. In een speech die Trump in september gaf, zei hij het volgende (mijn vertaling): “De Chinezen zijn wisselkoersmanipulatoren. We gaan elk land dat zijn munt verzwakt om oneerlijke voordelen ten opzichte van de VS te behalen met tarieven aanpakken.” Anders gezegd, er is een uitruil mogelijk tussen de wisselkoers en importtarieven. Zorg dat je munt niet te zwak is ten opzichte van de dollar en je ontloopt de toorn van Trump. Het voordeel van een aanpassing die via wisselkoersen loopt, is dat je geen jarenlange onderhandelingen nodig hebt om tot een aanpassing en dat het ook niet tot bilaterale voorkeursbehandelingen leidt.
Dus moeten we nu met zijn allen trachten om onze munt te laten appreciëren, puur alleen om Trump te plezieren? Het voelt een beetje alsof je je lunchbox aan de schoolbullie moet afgeven. Tegelijkertijd kun je wel stellen dat Trump een punt heeft: hoe normaal is het nu eigenlijk dat Nederland en Duitsland een lopende rekening overschot van 9% van het BBP hebben? Maar doen we aan wisselkoersmanipulatie dan? Niet in de klassieke zin, waarbij de ECB op grote schaal euro’s verkoopt. Daarentegen hangt de zwakte van de euro zonder twijfel samen met de extreem lage (kapitaalmarkt)rente, wat weer een direct gevolg is van het huidige opkoopbeleid van ECB. Manipulatie kan je het zeker noemen. Dat het niet direct om de wisselkoers gaat, zal Trump worst wezen.
Trump inzetten om een einde te maken aan het onzinnige opkoopbeleid van de ECB: leuker kan ik het echt niet maken.
(origineel gepubliceerd in het Financieele Dagblad van 30 januari 2017)
Filed under: column, Financieele Dagblad
